JAK ZAPOBIEGAĆ AGRESYWNYM ZACHOWANIOM?

5. Nie przymykaj oczu na niepożądane zachowania – obserwuj zabawę dziecka. Jeśli zauważysz niepokojące sygnały (bicie, gryzienie, plucie, przezywanie, niszczenie zabawek z premedytacją, itp.), reaguj natychmiast nie tylko na zachowanie własnego dziecka, ale także innych.

5. Wyjaśnij dziecku w prosty, czytelny sposób (najlepiej na konkretnych przykładach), jak agresywne zachowania mogą krzywdzić innych ludzi. Opisz, czego nie wolno robić, jakie to ma skutki i jak sobie radzić z tym zachowaniem, np. „Nie wolno bić. Bicie boli. Kiedy ktoś cię bije, zakończ zabawę”.

5. Pokaż dziecku, jakie zachowania są przez ciebie akceptowane i również dokładnie wyjaśnij dlaczego, np. „To bardzo ładnie, że podzieliłeś się z Krzysiem swoimi klockami”.

5. Bądź pozytywnym przykładem – nie możesz wymagać od dziecka szanowania innych ludzi lub chociażby przedmiotów, jeśli jako osoba dorosła tego nie robisz.

5. Nie szczędź pochwał – jeśli dziecko zastosuje się do wskazówek, których mu udzielasz, chwal pozytywne zachowania.

5. Nie powracaj do starych spraw – jeśli agresywne zachowanie zostało zauważone i zareagowałeś odpowiednio, nie wspominaj o tym raz po raz.

Opracowała: mgr Dorota Ferdek

Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna w Mysłowicach

na podstawie książki: Anny Jankowskiej

„Jak wychowywać przedszkolaka?”

Wyd. Dragon Sp. z o.o. Bielsko-Biała, 2009

APEL DZIECKA DO RODZICA

5. Nie karć mnie i krytykuj w obecności innych osób – dzieci i dorosłych. Lepiej reaguję na spokojną rozmowę niż krzyki. Wiem, co znaczy dyskretna rozmowa, doceniam, kiedy stosujesz ją w miejscach publicznych.
5. Niespełnione obietnice bolą bardziej niż klapsy i dłużej pozostają w pamięci.

5. Pozwól mi próbować sił i przekraczać granice, ale nie spełniaj wszystkich zachcianek. Mam je po to,  
   by cię sprawdzić, a nie z prawdziwej chęci posiadania.
5. Pomóż mi w wyrabianiu dobrych nawyków. Dawaj przykład, pokazuj.
5. Potrzebuję swobody w poznawaniu świata. Najszybciej uczę się przez eksperymenty. Pozwól mi na nie mimo tego, że czasem są brudne lub hałaśliwe.
5. Kiedy upadnę, płaczę, ale to nie znaczy, że chcę być zawsze prowadzony za rękę.  
   Bolesne doświadczenia są mi potrzebne do prawidłowego rozwoju.
5. Znajduj czas na wspólne rozmowy. Szukaj odpowiedzi na trudne pytania, które stawiam z chęci poznania świata. Jeśli przestaniesz na nie odpowiadać, poszukam odpowiedzi gdzie indziej,  
   a nasz kontakt po prostu się urwie.
5. Krótkie polecenia działają na mnie lepiej niż gderanie, które puszczam mimo uszu, miło się do ciebie uśmiechając i przytakując.
5. Jeśli nie będziesz wobec mnie stanowczy, wejdę ci na głowę. Tobie będzie niewygodnie, a ja nie będę się tam czuł bezpiecznie. Wolę stąpać pewnie po ziemi, musisz mnie tylko na nią czasami sprowadzić.
5. Jestem już przedszkolakiem, a nie dzidziusiem. Nie musisz mnie wyręczać w samoobsłudze  
   i obowiązkach domowych. Kiedy to robisz, czuję, że nic nie potrafię i nie chce mi się próbować.
5. Pokaż mi, że rodzice także bywają omylni. Nie potrzebuję ideału, ale prawdziwego wzoru  
   do naśladowania.
5. Czasem zdarza mi się miewać humory tylko po to, by przyciągnąć twoją uwagę. Nie przejmuj się nimi zbytnio, bo nie każdy ból brzuszka wymaga wzywania pogotowia. Czasem najlepszym lekarstwem  
   jest przytulenie i rozmowa.
5. Pamiętaj zawsze, że rośniemy razem. Nawet jeśli wydaje ci się, że masz to już za sobą. Często widzę,  
   że czasem trudno dotrzymać ci kroku i wciąż uważasz mnie za malca, który niewiele rozumie, słyszy  
   i widzi.
5. Kochaj mnie takiego, jakim jestem, akceptuj charakter, wygląd, upodobania i emocje, z którymi czasami słabo sobie radzę.
5. Nie musisz być moim kolegą, bym cię szanował. Kolegów mam w przedszkolu, w domu potrzebuję rodzica i opiekuna.
5. Ty jesteś rodzicem, a ja dzieckiem, nigdy na odwrót. Mam prawo nie rozumieć dorosłych problemów twojego świata. Nie obarczaj mnie nimi.

Opracowała: mgr Dorota Ferdek

Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna w Mysłowicach

na podstawie książki: Anny Jankowskiej

„Jak wychowywać przedszkolaka?”

Wyd. Dragon Sp. z o.o. Bielsko-Biała, 2009